Drewno kominkowe, czyli jak przygotować się do sezonu grzewczego?

Dlaczego nie palimy świeżym drewnem?

W kominku można palić praktycznie każdym gatunkiem drewna, ale generalnie w celach grzewczych wykorzystuje się liściaste lub iglaste – z przewagą tego pierwszego. Drewno powinno być suche, gdyż tylko takie gwarantuje największą efektywność cieplną i najlepsze spalanie.

W zależności od gatunku drzewa i pory roku, w trakcie której zostało ścięte, świeżo drewno zawiera od 50% do 70% wody. Takie drewno ma bardzo niską wartość opałową, a ponadto dymi, źle się pali i daje mało ciepła. Oprócz tego skroplona para wodna osadza się na przewodach i ścianach kominka, co może przyczynić się do skrócenia jego żywotności i dużych strat ciepła oraz zwiększenia wydatków.

Przygotowanie do sezonu grzewczego

Dlatego też drewno kominkowe musi być sezonowane i odpowiednio przygotowane. Warto je wcześniej pociąć na odpowiedniej wielkości polana, które szybciej schną i od razu są gotowe do użytku. Drewno powinno być przechowywane pod zadaszeniem najlepiej przez dwa lata, aż jego wilgotność spadnie do poziomu 20%. Zadbaj także, aby nie leżało bezpośrednio na ziemi, tylko było odpowiednio zabezpieczone. Nie przechowuj go w nieprzewiewnych pomieszczeniach, gdyż może chłonąć wilgoć z podłoża, a nawet zapleśnieć, stając się kompletnie niezdatne do użytku.

Jaki gatunek drewna wybrać?

Specjaliści odradzają drewno z drzew iglastych, które zawiera dużo żywicy. Podczas spalania wytwarza się sporo dymu i sadzy, która osadza się w przewodzie kominowym oraz w kominie. Nawet kilkumilimetrowa warstwa sadzy zmniejsza wydajności oraz efektywność kominka.